Skip to main content
search
Category

column

jun 25
Love0

Kom van dat Gras af stuurt 23 handhavingsverzoeken

By column, Persbericht

23 handhavingsverzoeken

Bericht: Komvandatgrasaf
Datum: 24-6-2020

De verspreiding van oude voertuigbanden in de natuur moet stoppen.
We volgen deze materie nu bijna 4 jaar. Het is de hoogste tijd om gemeenten ervan te doordringen dat het toepassen van rubbergranulaat: A simpelweg slecht is voor ons milieu en B, dat er nog heel veel zaken nog steeds niet of niet voldoende zijn onderzocht.
We weten nog steeds niet wat de korrels voor impact heeft op de mens.
Binnenkort verschijnt hierover een rapport van de Vrije Universiteit Amsterdam (professor Jacob de Boer). Bovendien kondigde het ECHA (Europese variant van het RIVM) aan dat er een verbod komt op rubbergranulaat op sportvelden in 2026. Wat KVDGA wil is een mortuarium op het toepassen van versnipperde oude voertuigbanden op kunstgrasvelden. En het liefst zo spoedig mogelijk!

Kennisachterstand?
We kunnen blijven bellen, praten, mailen, appen, twitteren en berichten plaatsen op Facebook. En daarin zijn we al behoorlijk succesvol in geweest, want heel veel gemeenten hebben zelfstandig al besloten te stoppen met de korrels.
Maar we zien tegelijkertijd ook dat er nog steeds een aantal gemeenten gewoon doorgaan met de korrels. Gemeenten, die vaak zelf niet de kennis in huis hebben, laten zich hierbij adviseren door adviesbureaus en vervolgens worden er gewoon weer velden aangelegd met verkeerde korrels. Je kan vragen stellen bij de mate van onafhankelijkheid bij adviesbureaus en lobbyclubs als de Vereniging Sport en Gemeenten. Zij adviseren namelijk een deel van de gemeenten.
Blijkbaar is er dus nog een behoorlijke kennisachterstand. Je zou zeggen dat iedereen die beroepshalve betrokken is bij sportaccommodaties zo langzamerhand wel weet dat het mis is met de korrels. En dat je als organisatie goed moet nadenken wat je ermee gaat doen.
Vrijwel élke gemeente geeft aan te kiezen voor groen en duurzaam. Als zo’n gemeente vervolgens wel er voor kiest om oude autobanden uit te strooien op kunstgrasvelden, dat rijmt simpelweg niet!

Maatregelen op papier
Aangezien de korrels sterk milieuverontreinigend zijn, mogen de korrels onder geen beding niet van de velden af en in bermen en sloten belanden.
Er is om die reden een zorgdocument opgesteld door de bandenindustrie zelf. Dat zorgdocument legt de verantwoordelijkheid voor de voorkoming van verspreiding volledig bij beheerders en gebruikers.
Hierin staan maatregelen die beheerders en gebruikers moeten uitvoeren om ervoor te zorgen dat de korrels niet naast de velden belanden of via de drainage in de sloot. En natuurlijk zo weinig mogelijk korrels die mee worden genomen naar huis. Kantplanken langs de randen van het veld, schoonloopmatten, voorlichtingsborden en vrijwilligers die de paden langs de velden schoonvegen en de korrels weer terug op het veld brengen, zijn hier een aantal voorbeelden van.

Korrel op de proef
Ouders in het land namen de proef op de som en keken of deze maatregelen al waren toegepast. Er werden foto’s gemaakt van de actuele situatie op een aantal sportparken en daaruit bleek dat er een aantal ernstig vervuild te zijn. Bij veruit de meeste velden waren nog géén maatregelen genomen. En zelfs waar wel kantplanken aanwezig waren, bleek de omgeving nog behoorlijk vervuild te worden. We hebben geen inzicht of er al veel veegvrijwilligersploegen zijn bij verenigingen maar we weten wel dat veel verenigingen een tekort hebben aan vrijwilligers. Het zou ons verbazen dat er mensen in de rij staan om structureel de korrels terug te vegen naar de velden. Maar als dit wel het geval is dan horen we dit graag.
Inmiddels krijgen we steeds meer foto’s opgestuurd van hoe het er rondom de velden, ondanks het zorgdocument, in de praktijk uitziet.

23 handhavingsverzoeken
Uiteindelijk is er besloten om de afvaladvocaat Rogier Hörchner in te schakelen. Deze heeft veel ervaring in soortgelijke (milieu) zaken. In Enschede is eerder dit jaar de beheerder van de sportvelden veroordeeld tot een boete van tienduizend euro wegens het niet voorkomen van de verspreiding van rubberkorrels. En toch gaat het blijkbaar nog steeds allemaal door. Door ook een aantal WOB verzoeken neer te leggen bij gemeenten verwachten we dat we inzicht krijgen in de processen die leiden tot de besluitvorming. In het onderstaande artikel gaat dagblad Trouw nader in op onze handhavingsverzoeken.

Kennisachterstand teniet doen
Zoals gezegd volgen we deze materie al jaren nauwgezet. Eerst met vele honderden bezorgde burgers (vaak ouders) en nu nog steeds zijn tientallen ouders actief. In de afgelopen jaren is de verontrusting eerder toegenomen dan afgenomen. We hebben zaken onderzocht en we hebben vele mensen benaderd. Kennis verzameld en gedeeld! Niet alleen in Nederland maar over de gehele wereld. Het is belangrijk dat we nog meer gaan werken aan de kennisachterstand. Dat we de gebundelde kennis neerleggen bij de beslissers. We zitten te denken aan een onderzoek onder gemeenten maar ook aan een nieuwsbrief met onze bevindingen hierin verwerkt.
Een ding willen we wel graag meegeven. We richten ons NIET op de verenigingen zelf. De meesten van ons zitten bij een vereniging en we weten hoe lastig deze het al vaak hebben. Die hebben nauwelijks tijd en mankracht om ook nog eens met de korrels aan de slag te gaan. Daarom richten we ons op de gemeenten met deze actie. Want zij hebben de sleutel in handen.

Persbericht Trouw
Vanochtend besteed Trouw uitgebreid aandacht voor de rubberkorrelproblematiek. Zie onderstaande artikel.

Uitzending Hofbar
Vorige week besteedde het programma Hofbar ook al aandacht aan de korrels. Mocht je het gemist hebben, hieronder de link.

Bij vragen neem contact op via de email info@komvandatgrasaf.nl

Blijf ons volgen!

Lees het gehele artikel van TrouwLees het gehele artikel van Trouw
Uitzending HofbarUitzending Hofbar
nov 18
Love0

Kunstgrasbulten als pressiemiddel re-use? re-rycle? re-duce?

By column

De gemeente Hoorn verwelkomt de nieuwste afgedankte matten van Nederland. Foto van oktober 2019. Er zouden volgens directeur van Roekel nu “80-150 velden liggen”​ (bron: 8 september, AD, hoe de kunstgrasberg groeit en groeit))

Asir, GBN-AGR en Re-Match zijn de drie grootste bedrijven in de strijd om de verwerking van de Nederlandse kunstgras bergen. Inmiddels verrijst in Hoorn sinds maart van dit jaar een nieuwe berg, nadat zowel Tuf in Dongen als Vink in Barneveld hun deuren sloten voor de afgedankte matten. Op de foto hierboven de berg op het terrein van GBN aan de Schelphoek in Hoorn, waar zich net als in Vijfhuizen op het terrein van GP Groot de matten opstapelen. De druk op de overheid om een vergunning te verlenen loopt zo letterlijk zeer hoog op. Per mat betaalt een gemeente zeker 20.000 euro.

De heersende stemming onder gemeenten, na de crisis over illegaal gestapelde matten, is inmiddels weer positief. Kunstgras lijkt weer ok. Er komt immers een nieuwe fabriek, het leed is geleden, de aanleg en afvoer kan weer zorgeloos verdergaan. Toch lijken zowel GBN als ASIR zich niet aan de regels te houden. GBN in Hoorn dekt de matten niet af en ASIE (moederbedrijf van ASIR in Dongen) verkoopt matten door aan Kroatië in plaats van ze te recyclen.

Zoals veel Nederlandse colleges vinden burgemeester en wethouders van Almere het ‘milieuhygiënisch oogpunt zeer van belang’. De gemeente benadrukt dat ‘in de opdrachten die zij verstrekt bij renovaties van kunstgrasvelden altijd precies is vermeld hoe de vrijkomende afvalstoffen moeten worden verwerkt. Hier dient de opdrachtnemer aan te voldoen’, aldus Almere.

Zelfs de gemeente Dongen is ‘voorzichtig optimistisch’ nu er een nieuwe verwerker is gevonden. Maar wie zijn spelers die het o-zo acute probleem van de kunstgras bulten gaan oplossen en in hoeverre vervullen ze de filosofie achter hun drie groene pijlen? Is er wel sprake van verantwoord Hergebruik (Re-use) het hoogwaardig terugwinnen van de grondstoffen (Re-cycle) én het verminderen van de hoeveelheid gebruikt materiaal ( Re-duce)?

Staatssecretaris Van Velthoven schreef vorig jaar oktober, een week voor de brand bij Tuf in Dongen: ‘Ik deel de zorgen die bestaan over overtredingen die bij verwerkers van kunstgrasvelden zijn geconstateerd, waaronder het opslaan van meer dan de vergunde hoeveelheden afval en het verzaken om dit goed af te dekken. Het bevoegd gezag hiervoor is de gemeente of provincie waar de bedrijven zijn gevestigd’. Toch geeft directeur van GBN Van Roekel van de tijdelijke noodopslag in Hoorn, geen duidelijk beeld van de hoeveelheid matten op zijn terrein en de matten zijn niet afgedekt.

Beantwoording Kamervragen over illegale praktijken rondom recycling van kunstgras

rijksoverheid.nl

Staatssecretaris Van Veldhoven (IenW) beantwoordt de vragen van het lid Wassenberg (PvdD) over illegale praktijken rondom recycling van kunstgras. Het Kamerlid stelde deze vragen naar aanleiding van de aflevering van Zembla over recyclingbedrijven van…

 

Verreweg de meeste van de matten op de vier grote bergen Mount Re-Match, Mount ASIR, Mount GBN-AGR en Mount Vink zijn vervuild door rubbergranulaat, terwijl voor hoogwaardige recycling een zo schoon mogelijk materiaal nodig is. Van Roekel van de alliantie GBN-AGR zegt dat het bedrijf niets zal verbranden. Toch is het zeer aannemelijk dat het verzamelde rubbergranulaat in de bigbags in Hoorn zal worden ‘verbrand met energie terugwinning’, net als de ruggen van de kunstgrasmatten. Dit is toegestaan. De vezels kunnen worden afgeschoren wat een goedkoop en vervuild basismateriaal oplevert, waarvan verkeerspaaltjes of mogelijk plastic stoelen gemaakt kunnen worden. Er is geen sprake van hoogwaardige recycling doordat de velden niet zijn ontworpen om te worden teruggebracht tot schoon basismateriaal. De matten mogen drie jaar lang gestapeld, in afwachting van de langverwachte kunstgras verwerkende fabriek. ASIR wil dit mogelijk doen in Dongen, GBN-AGR in het westelijk havengebied van Amsterdam en Re-Match in midden Brabant.

ASIR zit op de kunstgrasbult van Tuf in Dongen, waar burgemeester Starmans begin september opgelucht de 315 vrachtwagens zag komen die het met rubber verontreinigde zand afvoerden naar Gubbels in Helvoirt. Na de brand sloot stapelaar Tuf een akkoord met ASIR (Advanced Sports Installations and Recycling) , dat valt onder het internationale ASIE (Advanced Sports Installations), een bedrijf uit Estland. Voor de gemeente Dongen is de komst van ASIR naar eigen zeggen ‘het meest gunstige scenario’, zo brandt de gemeente zich niet aan een kostbaar opruimingstraject, aldus BN de Stem in september. ASIR leent het geld voor de operatie in Dongen van ASIE. Toch moet de gemeente ervoor waken andere landen op te zadelen met plastic vervuiling als deze verbintenis doorgaat.

Volgens de Dongense burgemeester Starmans is het bedrijf ASIR door het ministerie als ‘betrouwbare kandidaat’ aangemeld in de quick scan van het ministerie ‘verwerking van kunstgras’. Echter, in dit document spreekt het ministerie juist verbazing uit over de 3 miljoen m2 aan kunstgras die ASIR zegt te kunnen verwerken in Estland: “Zonder inspectie ter plaatse – wat in het kader van deze verkenning niet heeft plaatsgevonden – is de stelling dat grootschalige opwerking van alle genoemde fracties plaatsvindt niet te verifiëren,’ aldus het ministerie in februari 2019. (Ter vergelijking, het bedrijf Re-Match kan in de huidige fabriek 100 matten per jaar verwerken.)

Verwerking van kunstgras

rijksoverheid.nl

Het rapport bespreekt de verwerking van kunstgras in een aantal Europese landen zoals het nu gaat en mogelijkheden voor toekomstige verwerking in Nederland.

 

Hoe nu verder met de troep van TUF? ‘Ik ben blij dat de eerste vrachtwagens wegrijden’

bndestem.nl

DONGEN – De graafmachines blijven maar scheppen, in de eindeloze bergen zand en rubber. Woensdag is een begin gemaakt met de opruimwerkzaamheden bij TUF Recycling Dongen. ,,Ik ben blij om te zien dat de eerste vrachtwagens wegrijden, dat er ruimte…

 

Hoe ASIE dit doet wordt duidelijk aan de hand van een zaak in Noorwegen, waar ASIE in een zeer fout daglicht staat. De gemeente Bodö betaalde zo’n 55.000 euro om kunstgras al na zes jaar te vervangen. Volgens de gemeente was het gras nutteloos en risicovol om op te spelen. Het zou worden gerecycled door ASIE. Onder toezicht van ASIE belandde het echter bij een kinder- en jeugdclub in Kroatië. Het bedrijf, dat volgens ons ministerie “waarde hecht aan transparantie door tracking en tracing, zodat van alle materialen kan worden nagegaan waar dit blijft” en op alle materialen naar eigen zeggen codes plaatst, ontkende eerst dat de afgedankte matten in Kroatië waren beland, maar directeur Raul Lättemägi geeft dit inmiddels wel toe. Volgens hem waren de matten prima en goed voor hergebruik. Naast hergebruik kunnen gemeenten ook terecht bij ASIE voor een leasecontract. De gebruiker betaalt dan ruim 3000 euro per maand, ASIE regelt jaarlijks onderhoud en verwijdering van de mat.

Noors kunstgrasschandaal: schadelijk rubber gewoon doorverkocht in Kroatië

sporza.be

In Noorwegen is een schandaal losgebroken rond oude kunstgrasvelden die illegaal zijn doorverkocht aan jeugdclubs in Kroatië. De Noren hadden nochtans flink betaald om het schadelijke rubber op een verantwoorde manier te bergen.

ASIE schrijft op de site: “Vanaf het tweede kwartaal van 2019 gaat het bedrijf ASIE in Nederland opereren. Het zal voor een periode van 12 maanden 300.000 euro aan werkkapitaal ophalen om de uitvoering van grootschalige contracten te verbeteren. De lener is ASIR (advanced sports insatllations and recycling bv) opgericht door Raul Lättemägi, aandeelhouder van 80% en een van de directeuren van ASIE.’

ASIR laen

argeld.com

Kasvulaen jalgpalliväljakute paigaldamise ja ümbertöötlemise ettevõttele

 

 

Het is onduidelijk hoe het met de plannen van ASIR staat om in Dongen kunstgras te gaan recyclen. Het vervuilde zand en de door Tuf illegaal opgeslagen matten in Velddriel en Hedel zijn inmiddels verplaatst naar respectievelijk Helvoirt en Mount Hoorn. Als de verfikte infill ook uit het gebouw van Tuf is verwijderd wil Dongen samen met ASIR een plan van aanpak opstellen. Of dat plan ook het hergebruik van de Dongense matten voor kinderen in Kroatië of elders zal omvatten, valt te bezien. De gemeente Bodö wil naar eigen zeggen ‘geen vervuiling verspreiden in andere landen’. Het is de vraag of Dongen werkelijk de juridische verplichting van de afvalverwerking in handen van ASIR wil geven.

Dongen is dus nog niet ‘uit de brand’. Kan de gemeente echt opgelucht adem halen als de berg kunstvezels uit de gemeente verdwijnt? Want waar verdwijnt het eigenlijk naartoe?

apr 13
Love0

Nieuws van het front: De rubberoorlog in Leidschendam-Voorburg

By column No Comments

VOORBURG. De rubberoorlog bereikte gisteren Leidschendam-Voorburg.

In een zaaltje naast de raadszaal aan de Herenstraat leek de zaak van tevoren al beklonken: De coalitiepartijen en de voetbalvoorzitter van vv Wilhelmus zaten verschanst achter de rug van het RIVM en vermeden zo een breed debat in de raad met alle partijen.

De discussie zou zich beperken tot dat kleine zaaltje. Daar sprak de moeder haar 500 bezorgde woorden. De verantwoordelijk wethouder mevrouw Stemerdink was niet in het zaaltje. Ze luisterde dus niet naar de moeder, mevrouw de Groot, met haar 300 handtekeningen, niet naar de ervaringen van onze stichting, opgedaan door heel Nederland, niet naar de bezwaren van het tuinenpark De Groene Zoom die het water waarop de velden afwateren nodig hebben om de 110 tuinen te besproeien en ook niet naar de presentatie van toxicoloog professor dr. M. van den Berg. ‘Wethouder zwicht niet voor bezorgde ouders’ kopte het lokale krantje na de bijeenkomst.

Het college van Leidschendam-Voorburg heeft daarmee stelling genomen tegen de waarschuwingen van Professor dr. M. van den Berg, prof. dr. A. de Bruin, prof. dr. J.W Cohen Tervaert, prof.dr.P.J.J.Sauer en prof.dr. J.C.S. Kleinjans. De hoogleraar toxicologie, de hoogleraar pathobiologie, de hoogleraar geneeskunde en Immunologie, de emeritus-hoogleraar kindergeneeskunde en de hoogleraar toxicogenomics van de universiteiten van Utrecht, Maastricht en Groningen uiten openlijk hun zorgen over de interpretatie van het RIVM onderzoek en de onzekerheden over de risico’s voor kinderen.

‘Ik was met name verbaasd hoe gemakkelijk de wethouder over alle argumenten stapte en naar het RIVM wees’, aldus raadslid Mathlouti van D66, ‘ik had op zijn minst gehoopt dat ze het openlijk zou bespreken.’ Ook Jacco van Meldegem van D66 verbaast zich over de laconieke houding van Stemerdink: ‘Ze negeert andere onderzoeken’.

Professor dr. van den Berg vatte zijn zorgen en die van zijn collega’s tijdens zijn presentatie samen: ‘tot een leeftijd van ongeveer tien jaar weten we voor kinderen niet zeker dat er geen risico’s zijn.’ Hoe staat directeur van Schie van het RIVM tegenover deze deskundigen? Het kan toch niet zo zijn dat zij hun feiten ook wegzet als ‘oplaaiende meningen’? Zo verwoordde zij wel het ‘poken’ in de rubbergranulaat discussie door ons als stichting en door het programma Zembla, dat er vier afleveringen aan wijdde. ‘Uiteindelijk kwam naar voren dat het verantwoord is om te sporten op kunstgrasvelden met rubbergranulaat’, aldus van Schie, ‘van negatieve gezondheidseffecten is geen sprake.’ Ze deed deze uitspraken in het tijdschrift Milieu van juni 2018, een maand vóór haar instituut de vervuilende effecten bekend maakte van rubbergranulaat, dat volgens het RIVM schadelijke gevolgen kan hebben voor het milieu. Het tijdschrift bevatte maar liefst vier paginabrede advertenties van de Recybem, de uitvoeringsorganisatie die met kracht alle onzekerheden de grond in blijft hameren.

U kiest toch zeker ook voor de beste infill, namelijk SBR, net als zeventig procent van de gemeenten? staat er op de laatste Recybem bladzijde. Nog geen jaar later is het aantal gemeenten dat kiest voor de vermalen banden gekelderd naar 20%. Nederland krijgt gewoon weer een bandenprobleem, maar niet als het aan Leidschendam-Voorburg ligt. Toch wil de gemeente ‘hard vergroenen’. Op de website van De Groene Stad staat: ‘als een olievlek moet het groen zich over de stad gaan uitspreiden’. Het groene beleid en de liefde voor milieuvervuilende banden infill lijken wat haaks op elkaar te staan.

Er is echter nog een twist aan dit verhaal. Het grondgebied van de voetbalclub Wilhelmus wordt gepacht van Den Haag, en daar wordt al sinds 2006 geen rubberveld meer aangelegd. Het is dus de vraag of de buurman er nog iets over te zeggen heeft. Zo komt de rubberoorlog misschien toch nog in Den Haag terecht.

https://www.dgcommunicatie.nl/wp-content/uploads/2018/07/Tijfschrift-Milieu-nr.-5-2018.pdf
https://www.hetkrantje-online.nl/nieuws/actueel/97084/wethouder-zwicht-niet-voor-bezorgde-ouders
http://www.vlietrandgroen.nl/

https://www.linkedin.com/pulse/moestuinen-kinderen-en-bandenafval-woordvoerder-kvdga

 

feb 27
Love0

Frans artikel gevaren rubbergranulaat december 2017

By column No Comments

Richting een publiek probleem van “kunstgras”?

Het onderzoek van So Foot naar het veronderstelde gevaar van kunstgrasvelden ontlokt vele reacties op alle niveau’s: van gebruikers tot politiek…

Voor afgelopen november, heeft Gille Beaufils zich nooit zorgen gemaakt over het gevaar van kunstgrasvelden. Hij had er zelfs besteld voor het dorp Moyon in de Manche, waar hij sinds 5 termijnen burgemeester is. De volksvertegenwoordiger kreeg op een ochtend spijt van zijn beslissing, toen hij zijn lokale krant opende. Een artikel verhandelde de openbaringen van So Foot aangaande het onderwerp van de kleine, zwarte, rubberen korrels, die het milieu vervuilen en volgens vele wetenschappers onze gezondheid zou kunnen bedreigen. “Dat heeft me zeer ongerust gemaakt, ik heb het artikel uitgeplozen en ik heb onze architect en aannemer van de grond ondervraagd. Zij verzekerden me dat hun producten niet gevaarlijk zijn en voldoen aan de normen. Ik ga proberen te verifiëren wat ze zeggen. Als er ook maar een schijntje twijfel is, gaan we er alles aan doen om een alternatief te vinden,” verklaart hij.

Gille Beaufils heeft weinig kans om zijn gelijk te halen. Het terrein is al voor het voorjaar besteld, en de deskundigen met wie hij de contracten heeft getekend, hebben verzekerd dat hij er beter aan zou doen te stoppen het voortouw te nemen. Françoise Catron, senatrice van Gironde, ontcijfert: “De situatie van deze burgemeester is zeer onthullend voor wat zich afspeelt in Frankrijk. Het dwingende verslag is voor hem volledig ongunstig. Men heeft deskundigen, die de kunstgrasvelden ondersteunen, dat is hun recht, maar ze zouden niet het recht van locale volksvertegenwoordigers moeten ontnemen om vragen te stellen. Ikzelf heb al jaren alarm geslagen bij zoveel lokale volksvertegenwoordigers zonder gehoord te worden door de milieu-mensen, die me antwoordden met de houding: ‘Waar bemoeit zîj zich mee!’” Het gemeenteraadslid in Nantes (Loire Atlantique), Catherine Bassani-Pillot bevestigt: “Verkopers van kunstgrasvelden hebben veel moeite gedaan om gemeenschappen en clubvoorzitters te verleiden dat ze die velden nodig hadden, dat het de moderniteit is, dat het vele problemen zou oplossen.” De twee vertegenwoordigers hebben de Minister van Sport geschreven, zoals andere parlementariërs, om onafhankelijke, wetenschappelijke antwoorden te krijgen over dit onderwerp. Laura Flessel zou zich er op haar beurt begin volgend jaar over uitdrukken.

Het equivalent van rubber van 35.000 banden

Al wachtend, zelfs met bewijzen, …  < lees het volledige artikel:

dec 14
Love0

Geef ons de vijf!

By column No Comments

De documentaires van #Beerput Nederland en #Zembla maken ons 1 ding duidelijk: Wij zijn Nederland! Als het aan ons ligt, zwemmen onze kinderen niet in gif en ze zijn geen afzetmarkt van vermalen autobanden met ontelbare gifstoffen waarvan het opgetelde effect op mens en milieu volkomen duister is. Wij zeggen waar het RIVM de regering in 2006 al voor waarschuwde:

1.”het rubbergranulaat bevat een groot aantal chemische stoffen die via uitloging in het omliggende oppervlaktewater terecht kunnen komen.’

2.’Het ontbreekt aan gegevens om een realistische inschatting van het gezondheidsrisico te maken’. Met andere woorden, er is geen bewijs dat rubbergranulaat geen schade doet aan de gezondheid.

Het RIVM stelde destijds ook deze ethische vraag:

3. Wat als de mensen nee zeggen tegen vervuilende vermalen banden onder kindervoeten?

De waarschuwingen gingen de doofpot in. Reden? De Recybem waarschuwde de overheid in een zeer dwingende brief op 27 februari 2007:

‘Een negatief advies van VROM voor het gebruiken van rubbergranulaat van autobanden in nieuw aan te leggen velden zal een economische schade van ongeveer 21 miljoen euro per jaar veroorzaken welke zowel de gemeenten, sportverenigingen, kunstgrasproducenten, aannemers als de bandenrecyclingssector zal treffen.’

Een verkoopstop op rubbergranulaat voor kunstgras zou grote, negatieve gevolgen hebben voor de collectieve uitvoering van het Besluit Beheer Autobanden. Het zou geld gaan kosten. Economische schade. En dat betekende groen licht waar het op rood had moeten gaan.

Wij zeggen nee tegen vermalen banden.

GEEF ONS DE VIJF EURO die wij nodig hebben om de juridische strijd op te voeren. Help onze kinderen aan onbezorgde velden en laat hen begrijpen wat ethische verantwoordelijkheid en gezond sporten werkelijk is. Gezonde sportkantine? Uitstekend! Maar dan ook gezonde velden!

Wij zijn een stichting van enkele tientallen bezorgde ouders die door heel Nederland de handen ineen hebben geslagen tegen vermalen banden onder de voeten van onze sportende en spelende kinderen. Want naast de sportvelden worden worden oude autobanden vaak uitgestrooid op speelveldjes waar de scholen en BSO veelvuldig gebruik van maken. Dit vinden wij zorgwekkend!

Wij adviseren bezorgde ouders, raadsleden en bestuurders in onder andere Enschede, Leeuwarden, Amsterdam, Montfoort, Enschede, Volendam, Utrecht, Katwijk, Oss, Heerenveen én politici in Den Haag en Brussel. Onze harde kern volgt en analyseert dagelijks alle berichtgeving van een enorme papieren werkelijkheid waar in de praktijk weinig van klopt.

Met bijna 1200 volgers en veel expertise aan boord is het tijd om de juridische strijd aan te gaan. De weg naar onbezorgde velden in Nederland: dat zijn wij. Volg ons, steun ons, help ons, EN doneer 5 euro!

Geef ons de vijf! Doneer.
jun 01
Love0

Niet meten = niet weten

By column No Comments

Geschreven door 

Kunstgraskorreldiscussie: meten is weten! Ja toch?

Dat er nog geen definitief wetenschappelijk bewijs is dat de korrels – wel dan niet – veilig zijn, dat weten we (de mensen achter Komvandatgrasaf (KVDGA)) wel. Daarvoor is er meer onderzoek nodig en dit kost tijd!

Geen onrust = geen urgentie
Maar zo nu en dan komt ons, via ouders, ter ore dat gemeenten melden dat de onrust nagenoeg over is. Wij vinden dat behoorlijk verontrustend! Want waar geen onrust is, is er ook geen urgentie om de korrel problematiek serieus te nemen? We horen niks dus we doen ook niks! Terwijl wij dagelijks  vernemen overal uit Nederland dat er wel degelijk verontrusting is. En dat mensen geholpen willen worden omdat ze niet weten hoe ze het aan moeten pakken.

NIET METEN IS NIET WETEN!
Wij zijn dan ook van mening dat NIET METEN, NIET WETEN IS….. Alleen al vanuit het voorzorgsprincipe zouden gemeenten de materie uiterst serieus moeten nemen! Of er nu wel of geen onrust is. Je kan het ouders niet kwalijk nemen omdat ze het simpelweg ook niet weten!

Onze ervaring is dat er maar weinig verenigingen en / of gemeenten zijn die specifiek hebben gevraagd aan haar leden / ouders hoe zij in de discussie staan?

Lastige materie
En de leden / ouders vinden het allemaal maar lastige materie. De meeste ouders / sporters houden zich maar stil. Wellicht terughoudend omdat je dan als korrelfanaat / kunstgras gekkies wordt weggezet. Of je kind raakt wellicht zijn / of haar basisplaats in het voetbalteam wel kwijt. Hoe dan ook: wat de onderliggende motieven ook zijn, er is wel verontrusting “voelbaar” maar deze sluimert. Althans dat is de gedachtegang bij ons.

Boek maar sluiten dan?
En let wel: gemeenten willen maar wat graag het boek sluiten! Terwijl veel zaken niet zijn onderzocht en er aan de andere kant steeds meer discutabele zaken boven water komen.

Nu de zomerperiode aanbreekt vinden wij, van Komvandatgrasaf en STOPrubberexperiment dat het tijd is voor bezinning. We zijn dan ook erg benieuwd hoe jullie er momenteel instaan.

 

ENQUETE OUDERS / VERZORGERS

DUS geef jouw mening en vul het formulier in! Door de naam van je vereniging en van je gemeente door te geven, kunnen we per gemeente straks uitspraken doen. En dat zorgt ervoor dat gemeenten (alsnog) in actie moeten komen en zich daadwerkelijk in de materie te verdiepen. Hieronder de link naar enquête mening rubbergranulaat.

Enquete

PETITIE

Zou je de landelijke petitie ook nog willen invullen? Zie hieronder voor de link naar de petitie. Alvast dank voor het invullen van de enquête en / of het ondertekenen van de petitie!

Petitie
apr 18
Love0

Stop rubber experiment met onze kinderen

By column No Comments

Geschreven door 

Column van Mario, de initiatiefnemer van de petitie

Al een aantal keer heeft de petitionaris “stop rubber experiment met onze kinderen” een bericht geschreven voor dit platvorm. Hieronder de laatste column (februari).

 

 

Beste mensen,

Ik heb me al een aantal keer eerder tot jullie gewend inzake de soap rubbergranulaat.

Ik begrijp dat mensen zo’n beetje murw zijn gebeukt door alle ophef, discussies en verschillen in inzicht van betrokken partijen. Ook mij laat alle commotie niet koud. Ik heb de laatste twee maanden veel van cyber-Nederland bezocht om mensen bewust te maken van het belang van onze strijd. Om inzichten te delen; om mijn standpunt te verduidelijken; om mijn kinderen te beschermen; om de stem te zijn van andere kinderen; om mensen in te laten zien hoe belangrijk het is om de moeite te nemen de door mij gelanceerde petitie te ondertekenen.

Ik heb ook veel mensen persoonlijk gesproken, voornamelijk ouders van voetballende kinderen. Bijna allemaal gaven ze aan bezorgd te zijn. Verward ook, gegeven de verschillende adviezen door betrokken instanties en personen. Vooral dit laatste eigenlijk. Verward, vol ongeloof over de maar voortslepende discussie. Hoe kan er zoveel onduidelijkheid bestaan?

Waarom blijven we maar door oranje scheuren, terwijl we alle tijd hebben om te remmen?

Haast niemand is er gerust op. Maar haast niemand is ook bereid zijn of haar stem te verheffen. In een groepje zwijgen de bezorgde ouders; ze durven zich niet uit te spreken. Bang buiten de boot te vallen; bang voor schut te worden gezet of neergezet te worden als een aansteller.

En dat is waar ik van baal. De petitie is een mogelijkheid je stem te laten horen. Je stem die je bezorgdheid kan overbrengen naar de overheid, naar de KNVB, naar de verenigingen en naar andere ouders die ook bezorgd zijn, maar zich niet durven te uiten. Omgeven door andere zwijgers zwijgen zij ook maar.

Dat is triest. De vergelijking gaat misschien (te) ver, maar de geschiedenis heeft al zo vaak aangetoond dat veel mensen wel in opstand wilden komen tegen onrecht, maar dit niet hebben gedaan. Waarom zou ik het doen als anderen het ook niet doen?

Wel, zij moesten leven met de spijt. Met de last van hun eigen geweten. ‘Ich habe es nicht gewußt’ gaat in deze tijd veel minder op. Hierachter kunnen wij ons maar moeilijk verschuilen.

Nieuws bereikt de verste uithoeken van onze planeet. Het dwingt ons bijna keuzes te maken. En geen partij kiezen, je stem niet laten horen, is ook een keuze…

Ik weet dat ik ook een petitie had kunnen beginnen over de smeltende ijskappen van de Noordpool, de vluchtelingencrisis, ons falende onderwijssysteem of Zwarte Piet. Maar op de een of andere manier heeft dit vraagstuk mij aangegrepen. Dat gebeurt er waarschijnlijk als onrecht je huiskamer binnenwandelt, jouw plekje voor de tv inneemt, zichzelf de afstandsbediening toe-eigent en zijn gore poten op je bijzettafeltje zet… Dan wordt het tastbaar; dan wordt het persoonlijk.

Ik doe bij dezen nogmaals een oproep. Aan hen die bezorgd zijn, maar de petitie nog niet hebben ondertekend. Ik begrijp jullie. Waarom zou je de moeite nemen? Wel, ik heb het al zo vaak gezegd en geschreven: omdat je hier niet alleen namens jezelf spreekt, maar namens hen die hun stem nog niet kunnen laten horen. Die hun stem nog niet kunnen verheffen. Namens hen wier gezondheid op het spel staat en die op de volwassen medemens vertrouwen. Namens de kinderen; namens jouw kind. Neem voor hen die moeite. Schuif voor hen voor deze keer je angst en apathie opzij en teken de petitie. Laat je horen, ook al is het met een paar drukken op je toetsenbord.

Deze keer sluit ik niet af met een nederig bedankje. Je kind speelt op chemisch afval. Dus: waar wacht je op?

Teken de petitie
Close Menu