Richting een publiek probleem van “kunstgras”?
Het onderzoek van So Foot naar het veronderstelde gevaar van kunstgrasvelden ontlokt vele reacties op alle niveau’s: van gebruikers tot politiek…
Voor afgelopen november, heeft Gille Beaufils zich nooit zorgen gemaakt over het gevaar van kunstgrasvelden. Hij had er zelfs besteld voor het dorp Moyon in de Manche, waar hij sinds 5 termijnen burgemeester is. De volksvertegenwoordiger kreeg op een ochtend spijt van zijn beslissing, toen hij zijn lokale krant opende. Een artikel verhandelde de openbaringen van So Foot aangaande het onderwerp van de kleine, zwarte, rubberen korrels, die het milieu vervuilen en volgens vele wetenschappers onze gezondheid zou kunnen bedreigen. “Dat heeft me zeer ongerust gemaakt, ik heb het artikel uitgeplozen en ik heb onze architect en aannemer van de grond ondervraagd. Zij verzekerden me dat hun producten niet gevaarlijk zijn en voldoen aan de normen. Ik ga proberen te verifiëren wat ze zeggen. Als er ook maar een schijntje twijfel is, gaan we er alles aan doen om een alternatief te vinden,” verklaart hij.
Gille Beaufils heeft weinig kans om zijn gelijk te halen. Het terrein is al voor het voorjaar besteld, en de deskundigen met wie hij de contracten heeft getekend, hebben verzekerd dat hij er beter aan zou doen te stoppen het voortouw te nemen. Françoise Catron, senatrice van Gironde, ontcijfert: “De situatie van deze burgemeester is zeer onthullend voor wat zich afspeelt in Frankrijk. Het dwingende verslag is voor hem volledig ongunstig. Men heeft deskundigen, die de kunstgrasvelden ondersteunen, dat is hun recht, maar ze zouden niet het recht van locale volksvertegenwoordigers moeten ontnemen om vragen te stellen. Ikzelf heb al jaren alarm geslagen bij zoveel lokale volksvertegenwoordigers zonder gehoord te worden door de milieu-mensen, die me antwoordden met de houding: ‘Waar bemoeit zîj zich mee!’” Het gemeenteraadslid in Nantes (Loire Atlantique), Catherine Bassani-Pillot bevestigt: “Verkopers van kunstgrasvelden hebben veel moeite gedaan om gemeenschappen en clubvoorzitters te verleiden dat ze die velden nodig hadden, dat het de moderniteit is, dat het vele problemen zou oplossen.” De twee vertegenwoordigers hebben de Minister van Sport geschreven, zoals andere parlementariërs, om onafhankelijke, wetenschappelijke antwoorden te krijgen over dit onderwerp. Laura Flessel zou zich er op haar beurt begin volgend jaar over uitdrukken.
Het equivalent van rubber van 35.000 banden
Al wachtend, zelfs met bewijzen, … < lees het volledige artikel:
