Skip to main content
All Posts By

kvdga-admin

RIVM erkent rubbergranulaat rapport volledig

By Persbericht No Comments

4 mei 2017

RIVM ERKENT RUBBERGRANULAAT RAPPORT ONVOLLEDIG

“ZORGWEKKENDE OPENHEID”

Het begrip ‘verwaarloosbaar gezondheidsrisico’ waar beleidsmakers hun keuze voor voortdurende toepassing van SBR op kunstgrasvelden op baseren, geldt niet voor alle gezondheidsrisico’s. Het RIVM bevestigt dit in een gesprek – en bijgesloten gespreksverslag – van een bijeenkomst tussen RIVM en een bezorgde ouder.

Het baart ons ouders, verenigd in Komvandatgrasaf, grote zorgen dat de conclusie ten aanzien van één gezondheidsrisico door beleidsmakers getransponeerd wordt naar alle gezondheidsrisico’s. De toxische stoffen, die SBR bevat, zoals hormoonverstorende ftalaten en fenolen als BPA worden immers in verband gebracht met immuunziektes, negatieve invloeden op de voortplanting, het endocrinologisch en neurologisch systeem. Deze gezondheidsrisico’s zijn minstens zo erg als kanker en gezien de ernstige aard van deze mogelijke gezondheidsrisico’s achten wij het onverantwoord dat met gebruik van gemeenschapsgelden de toepassing van SBR wordt voortgezet.

Nu er een renovatiegolf op handen is (SBR is sinds 2001 ingevoerd), is het gebruik van rubbergranulaat niet meer te verantwoorden. Te meer omdat alternatieven beschikbaar zijn, die niet de toxische stoffen van SBR bevatten en derhalve ook de niet onderzochte gezondheidsrisico’s uitsluiten.  Deze alternatieven zijn op sporttechnische eigenschappen eveneens goedgekeurd met certificaten van KIWA/ISA.

De Gemeente Den Haag heeft sinds 2007 het gebruik van SBR afgestoten en heeft ruime ervaring opgebouwd met alternatieven. Sinds 2016 zijn alle 80 velden ingestrooid met kurk van 1-2mm diameter, afkomstig van de schors van de kurkeik.

In de bijlage treft u het volledige gespreksverslag, goedgekeurd door Loek Stockx, Chief Strategist van het RIVM. Hieronder de belangrijkste – schokkende – verhelderingen op een rij.

Het begrip verwaarloosbaar risico past het RIVM enkel toe in relatie tot de ziekte kanker.

Het RIVM geeft toe geen onderzoek te hebben verricht naar effecten van SBR op immuunziekten, hormoonverstorende huishouding en neurologische huishouding. Uitspraken hierover baseert ze op literatuuronderzoek. Het RIVM heeft geen epidemiologisch onderzoek verricht noch heeft het urine- of bloedmonsters afgenomen en bestudeerd.

De blootstellingsroute van nanodeeltjes, die ontstaan door erosie van SBR, is niet door het RIVM bestudeerd, terwijl deze de darm- en celwand kunnen penetreren.

In het licht van openbare, gemeentelijke trapveldjes, gebruik door scholen kinderopvang, BSO’s en Cruyff Courts is het zorgwekkend dat het RIVM toegeeft geen onderzoek te hebben gedaan naar gezondheidsrisico’s voor kinderen, door spelen op SBR.

In de monsters SBR-rubbergranulaat heeft het RIVM 60 chemische stoffen gevonden, waarvan er circa 30 van zijn onderzocht.

Het RIVM acht het zinvol ook normen te stellen voor de andere aangetroffen chemische stoffen – naast het verstrengen van de norm voor PAK’s.

Het RIVM geeft aan dat de norm voor Bisphenol-A een factor 10 lager kan en acht het zinvol om de internationale norm voor deze stof te herbeoordelen.

Mengseltoxiciteit is niet door het RIVM onderzocht, daar ze het duiden als een ingewikkeld en duur onderzoek dat niet op korte termijn uitgevoerd kan worden.

Men duidt wederom aan dat zink schadelijk is voor het milieu.

Over KOMVANDATGRASAF

Na de uitzending ‘Gevaarlijk Spel’ van Zembla dat op 5 oktober 2016 is uitgezonden besloten vier voetbalvaders van het Friese SC Leovardia het facebook-platform komvandatgrasaf op te richten. Inmiddels telt het initiatief ruim 900 vind-ik-leuks en 1000 volgers door heel Nederland.

Zie hier het gespreksverslag van de bijeenkomst met het RIVM

Gespreksverslag Bijeenkomst RIVM 17-03-2017

Downlaod hier een pdf versie van het persbericht.

PDF persbericht
Facebook
mail ons

Stop rubber experiment met onze kinderen

By column No Comments

Column van Mario, de initiatiefnemer van de petitie

Al een aantal keer heeft de petitionaris “stop rubber experiment met onze kinderen” een bericht geschreven voor dit platvorm. Hieronder de laatste column (februari).

 

 

Beste mensen,

Ik heb me al een aantal keer eerder tot jullie gewend inzake de soap rubbergranulaat.

Ik begrijp dat mensen zo’n beetje murw zijn gebeukt door alle ophef, discussies en verschillen in inzicht van betrokken partijen. Ook mij laat alle commotie niet koud. Ik heb de laatste twee maanden veel van cyber-Nederland bezocht om mensen bewust te maken van het belang van onze strijd. Om inzichten te delen; om mijn standpunt te verduidelijken; om mijn kinderen te beschermen; om de stem te zijn van andere kinderen; om mensen in te laten zien hoe belangrijk het is om de moeite te nemen de door mij gelanceerde petitie te ondertekenen.

Ik heb ook veel mensen persoonlijk gesproken, voornamelijk ouders van voetballende kinderen. Bijna allemaal gaven ze aan bezorgd te zijn. Verward ook, gegeven de verschillende adviezen door betrokken instanties en personen. Vooral dit laatste eigenlijk. Verward, vol ongeloof over de maar voortslepende discussie. Hoe kan er zoveel onduidelijkheid bestaan?

Waarom blijven we maar door oranje scheuren, terwijl we alle tijd hebben om te remmen?

Haast niemand is er gerust op. Maar haast niemand is ook bereid zijn of haar stem te verheffen. In een groepje zwijgen de bezorgde ouders; ze durven zich niet uit te spreken. Bang buiten de boot te vallen; bang voor schut te worden gezet of neergezet te worden als een aansteller.

En dat is waar ik van baal. De petitie is een mogelijkheid je stem te laten horen. Je stem die je bezorgdheid kan overbrengen naar de overheid, naar de KNVB, naar de verenigingen en naar andere ouders die ook bezorgd zijn, maar zich niet durven te uiten. Omgeven door andere zwijgers zwijgen zij ook maar.

Dat is triest. De vergelijking gaat misschien (te) ver, maar de geschiedenis heeft al zo vaak aangetoond dat veel mensen wel in opstand wilden komen tegen onrecht, maar dit niet hebben gedaan. Waarom zou ik het doen als anderen het ook niet doen?

Wel, zij moesten leven met de spijt. Met de last van hun eigen geweten. ‘Ich habe es nicht gewußt’ gaat in deze tijd veel minder op. Hierachter kunnen wij ons maar moeilijk verschuilen.

Nieuws bereikt de verste uithoeken van onze planeet. Het dwingt ons bijna keuzes te maken. En geen partij kiezen, je stem niet laten horen, is ook een keuze…

Ik weet dat ik ook een petitie had kunnen beginnen over de smeltende ijskappen van de Noordpool, de vluchtelingencrisis, ons falende onderwijssysteem of Zwarte Piet. Maar op de een of andere manier heeft dit vraagstuk mij aangegrepen. Dat gebeurt er waarschijnlijk als onrecht je huiskamer binnenwandelt, jouw plekje voor de tv inneemt, zichzelf de afstandsbediening toe-eigent en zijn gore poten op je bijzettafeltje zet… Dan wordt het tastbaar; dan wordt het persoonlijk.

Ik doe bij dezen nogmaals een oproep. Aan hen die bezorgd zijn, maar de petitie nog niet hebben ondertekend. Ik begrijp jullie. Waarom zou je de moeite nemen? Wel, ik heb het al zo vaak gezegd en geschreven: omdat je hier niet alleen namens jezelf spreekt, maar namens hen die hun stem nog niet kunnen laten horen. Die hun stem nog niet kunnen verheffen. Namens hen wier gezondheid op het spel staat en die op de volwassen medemens vertrouwen. Namens de kinderen; namens jouw kind. Neem voor hen die moeite. Schuif voor hen voor deze keer je angst en apathie opzij en teken de petitie. Laat je horen, ook al is het met een paar drukken op je toetsenbord.

Deze keer sluit ik niet af met een nederig bedankje. Je kind speelt op chemisch afval. Dus: waar wacht je op?

Ouders voeren zelfstandig onderzoek onder verenigingen naar rubbergranulaat

By Persbericht No Comments

Korrels die door verenigingen zelf van het veld worden gehaald (en betaald). Verenigingen die weigeraars de wacht aanzeggen! Het RIVM, KNVB, VSG en ook de GGD die zeggen dat er niks aan de hand is. De seinen staan (nog steeds) op groen! Meerdere wetenschappers die in de uitzending van Zembla zeggen dat er meer zaken onderzocht dienen te worden. Het sein zou op oranje dan wel rood gezet moeten worden. Zij zouden hun kinderen in ieder geval niet op het rubbergranulaat laten spelen. Verder het onderzoek onder de zebravisjes wat aangeeft dat er wellicht wat aan de hand is. Het twijfelachtige optreden van de directrice van het RIVM.

Allemaal tekenen wat ons betreft dat de seinen wel erg snel op groen zijn gezet! Weten we wel voldoende? En zeker op langere termijn. Een aantal gemeenten heeft besloten de korrels met kankerverwekkende stoffen te verwijderen. Anderen gemeenten blijven staan achter de uitkomsten van het RIVM. De KNVB deelt boetes aan verenigingen als wedstrijden niet doorgaan omdat teams niet op kunstgras willen voetballen.

Kortom: wat doet deze berichtgevingen met je als ouder zijnde? Zijn er ook clubs die hun oren te luister leggen bij de leden? Zou dat niet moeten eigenlijk? Hoeveel ouders / sporters zijn er nu verontrust en doen hier wat mee? Er zijn nog heel veel vragen! We maken ons terecht zorgen en we willen graag over veel zaken meer duidelijkheid hebben! Daarom hebben we een vragenlijst ontwikkeld voor verenigingen en er komt binnenkort ook een vragenlijst voor alle gemeenten. De link naar de vragenlijst staat hieronder.

Vragenlijst voetbalverenigingen rubbergranulaat

Als verontruste ouders willen we een actieve bijdrage leveren aan deze discussie omdat het, nogmaals, gaat over de gezondheid van je kinderen!

Bij vragen over dit initiatief, kan er gemaild worden naar onderstaand emailadres.

komvandatgrasaf@gmail.com